IP მისამართი არის უნიკალური ნომერი, რომელიც თითქმის ყველა ქსელურ მოწყობილობას აქვს. არსებობს რამდენიმე სახის IP მისამართი, რომელთაგან თითოეული პასუხისმგებელია კონკრეტულ პარამეტრზე.
რა არის IP მისამართი?
IP მისამართები წარმოდგენილია რამდენიმე ნომრით: ან 32-ბიტიანი, ან 128-ბიტიანი, რაც დამოკიდებულია ვერსიის დასაკავშირებლად. თითოეული IP მისამართი იწერება ოთხი რიცხვის სახით ათნიშნა სისტემაში და ისინი გამოყოფილია წერტილებით. მაგალითად, IP მისამართი შეიძლება ასე გამოიყურებოდეს: 192.168.0.1. თავისთავად, IP მისამართი შედგება ორი ელემენტისგან: ქსელის ნომერი და გამოყენებული კვანძის ნომერი. აღსანიშნავია, რომ თუ კომპიუტერები ლოკალურ ქსელში არიან, მაშინ IP მისამართს უშუალოდ სისტემის ადმინისტრატორი ანაწილებს წინასწარ დაცული მისამართებიდან. თუ კომპიუტერი დაკავშირებულია გლობალურ ქსელთან, მაშინ IP მისამართს გასცემს ISP.
IP მისამართების მრავალფეროვნება
IP მისამართები შეიძლება განსხვავდებოდეს ერთმანეთისგან არა მხოლოდ ციფრებით, არამედ მათი გარეგნულობითაც. საერთო ჯამში, არსებობს IP მისამართების ოთხი ტიპი, ესენია: გარე მისამართი, შიდა, სტატიკური და ასევე დინამიური. თითოეულ ამ სახეობას აქვს საკუთარი უნიკალური მახასიათებლები, უპირატესობები და უარყოფითი მხარეები. მაგალითად, იმ შემთხვევაში, თუ პერსონალური კომპიუტერის მომხმარებელს აქვს გარე IP მისამართი, მას ადვილად შეუძლია ისე შექმნას, რომ მასთან დაკავშირებულ იქნეს ინტერნეტის სხვა პირები, თუნდაც ისინი, ვისი პროვაიდერიც განსხვავდება გამოყენებულისგან. შიდა IP მისამართი წინა ვარიანტის ზუსტად საპირისპიროა. ამ შემთხვევაში, ის ადამიანები, რომელთა პროვაიდერი არ არის იგივე, რაც მომხმარებელი, ვერ შეძლებენ ქსელში დაკავშირებას. სტატიკური IP მისამართი ნიშნავს, რომ მომხმარებლის IP მისამართი ყოველთვის იგივე იქნება და არასდროს შეიცვლება. აღსანიშნავია ასეთი მისამართის მნიშვნელოვანი ნაკლი, რაც იმაში მდგომარეობს, რომ თუ მომხმარებელი დაბლოკილია რაიმე რესურსის საშუალებით, ის ვეღარ შეძლებს გამოჯანმრთელებას. დინამიური IP მისამართი არის მისამართი, რომელიც ყოველთვის იცვლება, როდესაც მომხმარებელი კვლავ შედის ინტერნეტში, გადატვირთავს როუტერს ან მოდემს, ან გადატვირთავს კომპიუტერს, ანუ მისამართი იცვლება ყოველი ახალი კავშირით.
შედეგად, აღმოჩნდება, რომ შეიძლება მხოლოდ IP ტიპის ოთხი ტიპი იყოს: გარე სტატიკური, გარე დინამიკა, შიდა სტატიკური ან შიდა დინამიკა. გარე სტატიკური ნიშნავს, რომ აბსოლუტურად ყველა ადამიანს შეუძლია დაკავშირება და IP არასდროს შეიცვლება. გარე დინამიკა - ყველას შეეძლება ერთნაირად დაკავშირება, მხოლოდ ყოველი ახალი კავშირის საშუალებით მოუწევს ხალხს ახალი მისამართის მიცემა. შიდა სტატიკური - მხოლოდ იმ ადამიანებს, ვისაც ქსელში ანაწილებს მომხმარებლის მსგავსი პროვაიდერი, შეეძლებათ დაკავშირება და მისამართი არ შეიცვლება. შიდა დინამიკა ნიშნავს, რომ მისამართი ყოველთვის შეიცვლება და ის მუდმივად უნდა მიეცეს ხალხს, და ამავე დროს, მხოლოდ იმავე პროვაიდერის მქონე ადამიანებს შეუძლიათ დაკავშირება.
