უსადენო საშინაო ქსელის შექმნისას განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს ქსელის უსაფრთხოებას. და ეს საფუძვლიანი მოთხოვნაა, თუ არ დაიცავთ, შეგიძლიათ გაუწიოთ არასანქცირებული კავშირი მესამე მხარის მომხმარებლისგან. რა ტიპის დაცულია Wi-Fi ქსელები?
დაცვის უძველეს მეთოდს Wired Equivalent Privacy ეწოდება, რომელიც შემოკლებით დგას WEB. ეს მეთოდი გამოიგონეს 1997 წელს და დაფუძნებული იყო RC4 შიფრაზე. ექსპლუატაციის დროს, შიფრით გაედინება ყველა მონაცემები დაშიფრული იყო 40 ან 104 ბიტიანი გასაღების გამოყენებით და ამ ეფექტის გასამრავლებლად გასაღებს დაემატა 24 ბიტიანი ცვლადი. მეთოდი კარგია მისი სიჩქარისა და დაბალი დატვირთვისთვის, მაგრამ ასევე არსებობს ნაკლი მონაცემთა არასაიმედოობის სახით. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, თუ იყენებთ სპეციალურ პროგრამულ უზრუნველყოფას (პროგრამულ უზრუნველყოფას), მომხმარებელს შეეძლება ასეთი დაცვა ცოტა ხნით გვერდის ავლით და დაუკავშირდეს Wi-Fi- ს.
ზოგადად, დაცვის არასანდოობამ აიძულა ადამიანი შექმნას უფრო საიმედო რამე. შემდეგ, 2004 წელს მამაკაცმა შექმნა Wi-Fi Protect Access, ან WPA. ეს მეთოდი, მისი წინამორბედისგან განსხვავებით, მონაცემთა დაცვას ყოვლისმომცველი გზით მიუახლოვდა, ანუ მან ერთდროულად გამოიყენა რამდენიმე ტექნოლოგია.
შემდეგ გამოვიდა სტანდარტი, სახელწოდებით WPA2, რომელიც განსხვავდება WPA– სგან უსაფრთხოების უფრო მაღალი ხარისხით და ეს უსაფრთხოება გამართლებულია თანამედროვე დაშიფვრის სტანდარტის გამოყენებით, სახელწოდებით AES.
საშინაო ქსელების დასაცავად ყველაზე საიმედო, მარტივი და უსაფრთხო ვარიანტია WPA2-PSK- ის გამოყენება, რაც WPA2 მეთოდის გამარტივებული მოდიფიკაციაა. დაცვის ამ მეთოდის გამოყენებისას ქსელში წვდომას მიიღებს მხოლოდ ის მომხმარებელი, რომელიც შეიყვანს პაროლს, რომელიც ემთხვევა მონაცემთა ბაზაში შენახულ პაროლს.
განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს თავად პაროლს, ანუ მის სიგრძეს და სიმბოლოებს. მინიმალური შესაძლო სიგრძეა 8 სიმბოლო და უმჯობესი იქნება ამ სიმბოლოებში შეიტანოთ რიცხვები, ასოების ასოები და პუნქტუაციის ნიშნები, რომ პაროლის გამოცნობა გაუჭირდეს. რა თქმა უნდა, მისი სიგრძე შეიძლება გაიზარდოს და რაც უფრო გრძელია, მით უკეთესი.
ასევე, არ უნდა ავუაროთ დაცვის სხვა მეთოდებს, როგორიცაა MAC მისამართების ფილტრაცია, რომელშიც მხოლოდ ის მოწყობილობები მიიღებენ წვდომას ქსელში.
