ქსელის მისამართი (რომელსაც კომპიუტერის MAC მისამართსაც უწოდებენ) გვხვდება რამდენიმე გავრცელებული გზით. რა თქმა უნდა, უმარტივესი გზაა კომპიუტერის ქსელის მისამართის გარკვევა ქსელის ბარათის სტიკერის ან შეფუთვის თვალით. იმ შემთხვევაში, როდესაც საქმე გვაქვს არა კომპიუტერთან, არამედ ლეპტოპთან, აუცილებელია ყურადღება მივაქციოთ მოწყობილობის ქვედა ნაწილს - უნდა იყოს სტიკერი, რომელზეც მითითებულია ყველა ქსელის ინტერფეისის MAC მისამართი. თუ ლეპტოპის ქვედა ნაწილში არ არის ასეთი სტიკერი, ის აუცილებლად უნდა იყოს მის შეფუთვაზე. მაგრამ თუ ქსელის ბარათზე შეფუთვა ან დოკუმენტაცია არ არის დაცული?
შეგიძლიათ გამოიყენოთ ipconfig ბრძანება. ამისათვის, გადადით Start მენიუში და აირჩიეთ Run, ხოლო ველში cmd ბრძანების შეყვანისას. გაიხსნება შავი კონსოლის ფანჯარა, რომელშიც უნდა აკრიფოთ ბრძანება, როგორიცაა ipconfig / all. ამის შემდეგ, ეკრანზე გამოჩენილ ტექსტში მოძებნეთ "ლოკალური კავშირი" (Ethernet adapter). სტრიქონი "ფიზიკური მისამართი" წარმოადგენს სასურველ MAC მისამართს. თუ ერთ კომპიუტერზე დაინსტალირებულია ერთდროულად რამდენიმე სხვადასხვა ქსელის ბარათი, ამ ჩამონათვალში ასევე იქნება რამდენიმე ფიზიკური მისამართი, თითო დაყენებული ბარათისთვის. ამიტომ, თქვენ სიიდან უნდა აირჩიოთ იმ ბარათის მისამართი, რომელიც ამჟამად გაინტერესებთ.
კომპიუტერის ქსელის მისამართის დადგენის კიდევ ერთი გზა არსებობს, რომელიც ითვლება არა ყველაზე ეფექტურად, მაგრამ ამავე დროს ძალიან პოპულარულ და ფართოდ გავრცელებულ. იგი შედგება ორი ბრძანების - ping და arp– ის გამოყენებით. ამ შემთხვევაში, პირველად ხორციელდება ping სამიზნე ბრძანება, შემდეგ კი arp - ბრძანება. ასეთი ბრძანების შესრულების შემდეგ, ეკრანზე გამოჩნდება ცხრილი. ის შეიცავს თქვენთვის საინტერესო ადაპტერის MAC მისამართს. ეს მეთოდი ყველაზე ხშირად გამოიყენება რეგულარულ peer-to-peer ქსელში. ფაქტია, რომ თუ ქსელი დაყოფილია სეგმენტებად და იყენებს მარშრუტიზატორებს, თქვენ ვერ შეძლებთ გაეცნოთ კომპიუტერის MAC მისამართს (მხოლოდ როუტერის ქსელის მისამართის გარკვევას შეძლებთ).
