პერსონალური კომპიუტერის გამოცდილმა მომხმარებლებმა იციან, რომ ქსელში ჩართვის შემთხვევაში, კომპიუტერი იღებს გარკვეულ IP მისამართს (უნიკალური ნომერი), რომელიც შეიძლება იყოს დინამიური ან სტატიკური.
რა თქმა უნდა, ბევრს ესმის, რომ გლობალურ ქსელთან კავშირი თითოეულ კომპიუტერს ავალდებულებს ჰქონდეს საკუთარი, უნიკალური ნომერი. ბუნებრივია, პროვაიდერის ინფორმაცია უნდა მიეწოდოს კონკრეტულ მომხმარებელს, რომელიც იხდის შესაბამის მომსახურებას და არა ვინმეს. ამიტომ მომხმარებლის IP მისამართი ძალიან მნიშვნელოვანია. თავად მისამართი შეიძლება შეიცავდეს მრავალფეროვან ათობითი რიცხვებს (მაგალითად, 192.168.0.1). დღეს არსებობს ორი სახის ip მისამართები, ესენია: დინამიური და სტატიკური ip მისამართები.
სტატიკური IP მისამართი
ბოლო დრომდე ქსელის თითოეულ მომხმარებელს მხოლოდ სტატიკური IP მისამართი ჰქონდა, მაგრამ დღეს სიტუაცია საპირისპირო მიმართულებით შეიცვალა. პროვაიდერების უმეტესობა გთავაზობთ მხოლოდ დინამიკურს, მაგრამ იმისათვის, რომ დააინსტალიროთ სხვა, ჯერ უნდა გადაიხადოთ ამ მახასიათებლისთვის. სტატიკური IP მისამართი, როგორც თავად წარმოიდგინეთ სახელიდან, მისი "კოლეგისგან" განსხვავებით, ვერ შეიცვლება (ანუ ის არ იცვლება ქსელთან ხელახლა შეერთებისას). იგი ან არის მინიჭებული მომხმარებლის მიერ და რეგისტრირებულია მოწყობილობის პარამეტრებში, რომლის საშუალებითაც ხდება კავშირი გლობალურ ქსელთან, ან უზრუნველყოფილია მომსახურების მიმწოდებლის მიერ.
Რისთვის არის
ინტერნეტში არსებობს მრავალი სხვადასხვა სერვისი, რომლებიც უბრალოდ მოითხოვს მომხმარებელს ჰქონდეს სტატიკური IP მისამართი. მაგალითად, თუ მომხმარებელი აპირებს გამოიყენოს საკუთარი პერსონალური კომპიუტერი სერვერად. რატომ არის სტატიკური? ეს გამოწვეულია იმ ფაქტით, რომ ყველა მომხმარებელი, რომელიც დაუკავშირდება თქვენს სერვერს (იმ პირობით, რომ ის შეიქმნება დინამიური IP მისამართის საფუძველზე), მოუწევს მისი მიღება და რეგისტრაცია საკუთარ პარამეტრებში ისევ და ისევ, წინააღმდეგ შემთხვევაში ისინი უბრალოდ ვერ შეძლებენ დაკავშირება. ბუნებრივია, ეს არამარტო მათთვის, არამედ თვით ადმინისტრატორისთვისაც მოუხერხებელია და მინიმალური იქნება ამგვარი რესურსის ვიზიტორთა რაოდენობა. გარდა ამისა, ზოგიერთ პროგრამას ასევე სჭირდება სტატიკური IP მისამართი, რათა მათ შეძლონ დაუკავშირდნენ კონკრეტულ სერვერს განმეორებით, იგივე შესვლის დეტალების გამოყენებით.
ამრიგად, გამოდის, რომ საჭიროების შემთხვევაში მომხმარებელს შეუძლია დახმარებისათვის მიმართოს თავის პროვაიდერს და გაარკვიოს, არის თუ არა ასეთი მომსახურება. თუ შესაძლებელია, დამატებითი საფასურისთვის ოსტატი დაგიყენებთ არა დინამიურ IP მისამართს, არამედ მუდმივ მისამართს. გამოწერას ემატება დამატებითი საფასური და გადაიხდება ყოველთვიურად. თითოეული პროვაიდერი განსხვავებული ღირებულების გადასახადს დებს ამ სერვისისთვის - ის შეიძლება იყოს ძალიან დაბალი, რაც, რა თქმა უნდა, კარგია, ან ცის სიმაღლეზე.
